Op het bureau

'Het is waarschijnlijk in Ecuador gebeurd. Ze waren hier gisteren ook al. Ze kwamen met de bus van Quito naar de grens. Ja, daar moet het gebeurd zijn. Daar is haar tas opengesneden.' De chef die midden in onze aangifte komt binnenstormen heeft het misdrijf al opgelost. 'Ze weten niet zeker waar het gebeurd is, maar dat maakt niet uit. Ik maak dit rapport even op en dan kunnen ze dat meenemen voor de verzekering,' zegt de agent die onze aangifte deze morgen in behandeling heeft genomen. 'De identiteitsbewijzen, zijn die ook gestolen?' gromt de baas. 'Nee, die hebben we gelukkig nog,' antwoord ik. Hij steekt zijn hand uit ten teken ze te willen bekijken. 'Maar dit zijn paspoorten. Hebben jullie geen identiteitsbewijzen?' 'Dit zíjn onze identiteitsbewijzen,' antwoord ik. Hij kijkt ongelovig naar zijn agent. 'Hoe identificeren jullie je dan?' Meneer de agent kijkt op van zijn Blackberry. 'Met het paspoort,' antwoorden we in koor. 'Of met het rijbew..., oh nee, mijn rijbewijs zat ook in de moneybelt.' Ik wend me tot de agent en hij tikt verder. 'Maar er staat niet eens op waar je je aan wijdt,' gaat de chef verder. 'Wat is je professie?'
'Ik studeer.'
'Wat?'
'Ik studeer Latijns-Amerikaanse literatuur.'
Ineens gaat de zon schijnen in het kille en frisse kantoor. Zijn gezicht klaart op en met een twinkeling in zijn ogen zegt hij: 'ik heb ook filosofie gestudeerd. Wij bestuderen de Europese literatuur en jullie de onze.' Hij lacht en ik laat hem daarom maar in de waan.
'En hij?' De chef verplaatst zijn aandacht naar Joep. 'Studeert hij ook literatuur?' 'Nee, hij is HR-adviseur bij een groot bedrijf.' Zijn gezicht betrekt weer en hij gaat verder met het irrelevante vragenvuur. 'Wat is de basis van de Nederlandse economie? Wat bedraagt een minimum maandsalaris? Wat zijn de buurlanden? Is het er heel warm?' Als hij merkt dat zijn agent geografisch beter onderlegd is en meer kennis heeft van de wereldeconomie, de situatie in Europa en het Nederlandse drugsbeleid dan gedacht, neemt hij afscheid.
Wij gaan met de agent verder met de aangifte die met de feiten die we hem geven zijn eigen verhaal vormt. De aangifte komt uit de printer rollen, hij haalt het doordruk papier tussen de vellen uit en scheurt de randjes van het papier. Als hij me het resultaat voorlegt blijkt dat mijn achternaam Hubertina is en onder andere mijn "iPhone Toucht" gestolen is. Ik ben allang blij dat de aangifte zo vlot geregeld is en zet graag mijn handtekening op het papier. De vormfouten neem ik voor lief.