Afscheid nemen is het stomste dat er is. Tranen, onhandige omhelzingen, goed bedoelde waarschuwingen, vragen en dubbele gevoelens verpesten de voorpret. Als je aan reisvoorpret denkt, denk je aan de reisgids uitpluizen, een onderkomen boeken, een bikini kopen en nog een nieuwe zonnebrandcrème aan je collectie toevoegen. In onze praktijk kwam het neer op de reisgids bewaren voor onderweg, even snel een hostel boeken voor de eerste nachten, een bikini uit de kast trekken en met het idee 'in Zuid-Amerika zijn er ook winkels' pakte ik de toilettas in.
Natuurlijk hebben wij onze voorpret gehad. Vijf jaar geleden begonnen we erop los te fantaseren, een paar maanden geleden kwam het besef dat het volgende vliegtuig bestemming Latijns-Amerika zou hebben, een paar weken geleden begon onze uitrusting vorm te krijgen en een paar dagen geleden vonden we een leuk stel dat op ons huis wil passen.
Waar je elkaar bij een korte vakantie even een schouderklopje geeft terwijl je iemand een goede reis wenst of elkaar tussen neus en lippen door een fijne vakantie wenst, was dit keer voor het afscheid een grotere rol weggelegd in de voorpret. Alle clichés op het gebied van waarschuwingen en niet te beantwoorden vragen naar onze plannen zijn de revue gepasseerd. Soms voelde ik me wat ongemakkelijk, maar ik besef nu dat alle woorden uit het hart kwamen. De clichés krijgen betekenis en ik voel dat ik mensen ga missen en dat wij gemist gaan worden. Met deze nieuwe betekenis die afscheid nemen voor me gekregen heeft, is afscheid nemen toch niet zo stom meer. Afscheid nemen is eigenlijk heel fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten